Kirli'den

Ahh..
Sessiz dostu yalnızlıkların..
Cemalin esirger ufak bir tebessümü
Böyle küsmelerin kime?
Kimsesizi kalabalıkların,
Yaşadığın sahra mıdır
Bu ıssızlık niye?
Neyle kavurdun ki,
Böyle viran tutarsın yüreğini
Yüreklere mey olan,
Bu düşkünlük kime?
Ahh..
Yarımı, yarım kalmışı mazinin
Nasıl bir yemin ettin de,
Sükûnetinde methedersin hüznü..
Sen ki,
Neşesiyle cihana renk veren;
Kırmızıyı maviyi unutup da,
Böyle gidişin nere?
Ahh..
Sakalında kir biriktiren..
Öyle dilsiz beklersin aşkı
Böyle susaman kime?..


Kirlim yazmış bunu bize. Genelde üslubu farklıdır. Mevlana'ya benzettim ben. Kelimelerden dolayı. Yoksa hâşâ!
Bu tarzda ilk denemesi bu. Ben çok beğendim. Maviyi, kırmızıyı bir de kirli sakalını işin içine sokmuş kalbimin en güzel yanı, bu yüzden burada paylaşmak istedim hemen. Kalemini sevdiğim, kemirdiğim, canımdan can adam; ağzına, o tertemiz yüreğine, kirli sakallarına sağlık.
Mavi mavi öperim seni, kırmızı rujlu dudaklarımla :)