12 Temmuz 2011 Salı

Doğduk gündük

Biz yaz çocukları biliyoruz yalnızlığı diye boşuna dememiştim zamanında. Seni çok sevdiğini söyleyen tüm insanların yüzeysel olmasının verdiği kaotik düşünce trenleri.
Demir yolları kırasım geliyor bugün.
Kimsenin gerçekliğini kabul edemiyorum. Ara ara sevmekten vazgeçsem insanları her şey daha gerçek olurdu sanırım.
Neyi önemsediğini bilememenin, bazense bilip de kabul edememenin paradoksluğu, gıdım gıdım doğruyor günleri.  Kaç benliğim var, hangisinde ne kadar varım bilmiyorum.

Doğum günü dileklerinin o yepyeni yarınlara hükmü olur mu ? Bunu insanlar bilmiyor.


Geleceğe hatırlatma babında 1: Misan ile sahilevlerindeydik. Deniz kenarına oturup viski içip sabahın 7sine kadar sohbet ettik. Hava aydınlanmasaydı iç çamaşırlarıyla denize girecektik. Olmayınca yarına erteledik.

Geleceğe hatırlatma babında 2: Hep yanımda olacak adamı, kirli sakallıyı, "sakalı kirli olanı" ...


En güzeli şu sanırım;
Doğum günüm kutlu olsun.

Otis Taylor'dan gelsin bize, -"gelişi güzel olsun diye gün."- ten million slaves.

1 Temmuz 2011 Cuma

Bugün kimseyi sevmiyorum.

Sevmek zorundaymışım gibi sanki.