Alsancak

Alsancak bugün sesli

Çocuk cıvıltısız, tınısı kaotik

Gençler kahkahalar atıyor

Yan masadaki kadın 

Bacaklarını okşuyor.

Alsancak bugün yorgun

Çiçekçi teyze güllerini soluyor

Güller soluk, dikenleri sivri.

Kemancı amca şarkılarını kemiriyor

Şarkıların kalbi duruk, elleri titrek.

Kırılgan masum bir ışık

Bostanlıdan yükseliyor

Saçmasapan bir gece 

Öyle ki,

Beyaz gecelikle örtülü. 

Bir kadın var.

Endişeli.

Kaybolmuş ve karanlık.

Bir de yalnızlığının köşesinde asılı kalmış hayalleri..

Adamda bilmezden gelen bir huzur var

Adından bir adım geri

Karanlıktan bozma saydam bir hücresi

Tavanında hiç.

Elleri güzellikler sarıyor griyle karışık,

Gri, ellerini uyuşturuyor.
Alevi yeşil.

Gülümsüyor sonra

Bıyıkları kulaklarına uzanıyor

Adamın kafası duman

Dumanı ıssız.

Kadının arabada tacizkar acısından bir kırıntı var

Yüzü buram buram alkol

Alkolün acısı mavi.

Mavinin sonu ölüm.

Ölümden sonra her şey huzur.
Aşırı hıza kaçıp
Zamandan kopmak istiyor kadın
Yolları parçalamak.
Ama önce bir kere öpmeli diyor.
Sonra doya doya ölmeli.
Ölümden sonra yine huzur

Ah,

huzur..

Alsancak bugün topuklu sesleriyle dolu.

Kadının ruju kırmızı.

Kırmızısı kasıklarında.

Öyle bir kırmızı.

Gönlünde kor. Mahalleler yangın.

Elinde kalan yalnızca;

Uzayın derinliklerinde ince bir sızı.

Kalbi ritmini bozmuş.

Bir fırsatını bulup da yağar yağmur

Huzur vadilerinin kalbine.

Önce ellerini ıslatır.

Sonra kırmızı rujlu dudaklarını.

Sonra kalbini ıslatır.

Hiç ıslanmamamış gibi sanki..

Kapat gözlerini.

Rüzgarı boynunda hisset.

Yalasın geçsin tüm geçmişi.

Başlangıcını ve sonunu bilmeden

Gün doğumuyla örtülü sesin

Geceyi notasız çalsın.

Derin bir nefes al.

Ve kendini içime serp.

Düşlerini çöz

Uyan!

Biliyorsun..

Bir yerden

Ama bir şekilde

Yeniden başlamalısın.

Kapat gözlerini..

Ellerini bana ver.

Sonra dudaklarını.

Sonra boynunu

Ve kokunu sür ruhuma.

Bir ihtimal ol;

Soluk yaşama ihtimalimi

canlı tutan

..