21 Ocak 2013 Pazartesi

güne binaen

O kadar şanslıyım ki harika dostluklarım da oldu, iki yüzlü dostluklarım da..
İnsanların ne kadar pislikleşebileceğini gördüm ve ne kadar kolay vazgeçilebileceğini öğrendim.
Bir insanın karakterinin ne kadar değişebileceğini anladım ve güvenmeden önce kaç kere düşünülmesi gerektiğini..
Tüm pisliklere, en içten teşekkürlerimle.




Not: İnsanoğludur arkadan konuşur tamam da bir zamanlar en yakınım dediğinin arkasından da yalan yanlış şeyler söylenmez. Bir insan öz saygısını bu denli bozmaz. 
Karakteri zayıf, ruhu zayıf insanlar.
Ölsenize.

45 yorum:

  1. Ne kadar da haklısın. Yine de ölmesinler. Onlara da ihtiyacımız var çünkü. Biz onların sayesinde hayatı, insanoğlunu, yanlışı, doğruyu öğreniyoruz. Deneyim kazanmamız açısından kara böcüklere de ihtiyacımız var. :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. orası da ayrı tabii :)
      ama keşke hiç olmasalar keşke deneyim kazanmak zorunda kalmasak..

      Sil
  2. Hmm fena bir gece olmuş anlaşılan... Keşke hiç olmasaymış o gün..

    YanıtlaSil
  3. Kötü bir deneyim olmuş gerçekten, benzer şeyleri hepimiz yaşadık.
    Benim bunun için kendimce bir çözümüm var; ben artık insanlara baştan güvenmiyorum yani herkese puanım sıfır. Zamanla puanları artıyor. Hah hiç mi yanılmıyorum hiç mi incilmiyorum, pek tabi yanılıyorum da inciniyorum da ama eskisinden daha az ve bir de hayat böyle bir şey. Hem acı hem tatlı. Neyse çok uzattım lafı boşver diyen desin, sen kendin olmaktan vazgeçme yeter :) sevgiyle kal...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Pe Hito, aslında tecrübeler böyle yapıyor. Ben de hemen güvenmem. Ama 7 senelik dostum dediğim insandan da böyle bir değişim görüyorsam, hayatım boyunca kime güveneceğim diye düşünmüyor değilim.
      İnsanlık almış başını gitmiş, geriye de pek bir şey bırakmamış. Devrimizin getirisi mi desem götürüsü mü desem bilemedim.

      İnanmak istediğim tek şey var ki, herkes hak ettiğini bulmalı..
      Sevgilerimle..

      Sil
  4. ne mutlu ki sevgili Emilia kaybettiklerine hayıflanmak yada onlara saymak değilde sana kazandırdıklarına bakıyorsun ruhun yüceliği bu olmalı
    sevgiyle

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Tecrübe mi desem, alışıldık sorunlar mı desem bilemedim.
      Üzülmezden evvel ne de zor gelirdi her şey. Şimdi sadece daha güçlü olmak için pay çıkartıyorum kendime. Nasır mı bağlıyor bazı hislerim bilmiyorum..

      Sil
  5. Onlara yüreği is bağlamış zavallıcıklar diyorum onları bırakıyorum,uğraşmıyorum bile.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. En iyisini yapıyorsun sevgili Bahar.
      Bir gün üstünde düşünmemeyi de öğreneceğim. Bunun için bir kaç kazık daha yemem gerekiyor sanırım :)

      Hayatın boyunca bu tip insanların senden uzak olmalarını diliyorum.

      Sil
  6. Düşünebilen bir canlıdan her şey beklenir.. iyilik de kötülük de. Çünkü her ikisini de düşünebilir. Hangi düşüncesinin peşinden gideceği ise karakterine bağlıdır.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Ne kadar doğru söyledin!
      Diyecek bir şey bulamadım..

      Sil
  7. Düşünebilen bir canlıdan her şey beklenir.. iyilik de kötülük de. Çünkü her ikisini de düşünebilir. Hangi düşüncesinin peşinden gideceği ise karakterine bağlıdır.

    YanıtlaSil
  8. mim yapmayı sever misin bilmiyorum ama blogumda senin için bir mim var ;) sevgilerimle ....

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. kar tanesi :)
      Mimlere olan ön yargımı hala atlatabilmiş değilim. Ama birazdan bloğunda olacağım
      Teşekkür ederim çok. :)

      Sil
    2. senn nasıl istersen canım :)

      Sil
  9. Gözümüzü açan, kimseye güvenmemeyi öğreten ve de en önemlisi büyük büyük söylenen sözlerin sadece anlık bir laftan ibaret olduğunu bize fark ettiren herkese teşekkürler. Her şeyde bir hayır var derler ya bu pisliklerin hayrı da bu. Bunun için mutlu olmak lazım :)
    İyi günler :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Kesinlikle!
      Zaman her şeyin ilacı gerçekten. Gelecek ve geçecek, adlarından baika bir şey kalmayacak zihinlerimizde.
      Öğretiyorlar, hayata ve insanlara karşı nasıl duracağını, durman gerektiğini.
      Keşke canın acımasaydı diyorsun ama, bu şekilde öğrenmemiz gerekiyor demek ki.
      İyi günler sana da, sevgili Yeliz. :)

      Sil
  10. hatırlamam gerekenleri hatırlamam da yardımcı oldunuz tekrardan,bu yazıyla teşekkürler..çabuk unutuyorum bana yapılan pislikleri ve o yüzsüz insanlar hiçbir şey olmamış gibi aradıklarında ben utanıyorum onların utanması gerekirken..

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Affetmek en büyük erdemdir Elsa, boş ver erdemli olan sen ol. Hem aramaları, farkındalıklarındandır belki de.
      Ben teşekkür ederim asıl, utandırmayan arkadaşlıkların olsun hep :)

      Sil
    2. umarım öyle olur:)hem kin tutmamak en güzeli dimi..aradıklarında ben de hiçbir şey olmamış gibi davranıyorum :)

      Sil
    3. Evett, ama o kin tutama işini becerebilenlerden değilim, bu yüzden takdir ediyorum ben seni :)

      Sil
    4. teşekkürler:)

      Sil
  11. boşveeer unut gitsin.
    :)
    insanlardan biraz uzak durmak iyidir.
    :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. vallahi de öyle.
      3 haftalık uzak durma şeysinin sonuna geleyim ben de artık ama. İyice asosyal oldum baksana.

      Sil
    2. hah haa.
      ben sürekli uzak durmalı diyorum.
      insanlar kolay yaklaşmamalı.
      :)

      Sil
    3. Orada hemfikiriz :)

      Sil
  12. "Tüm pisliklere, en içten teşekkürlerimle.."
    işte bu ya..
    hakkında yanılmadığımı hatırlatan bir cümle.

    YanıtlaSil
  13. sonda ki acımasız gibi olsa da iyi bir istek olmuş bence de bazen bana uzak olmalarından ziyade bu dünyada bile olmamalarını istediğim insanlar var

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Değil mi..
      ama acımasız olan biz değildik ki, bizi böyle yapan insanlar.

      Sil
  14. Thanks dear HD.
    i will visit your blog.
    my best regards.

    YanıtlaSil
  15. Sanırım bloguna ilk kez uğruyorum. Ama son yazılarını bir okudum da bundan sonra yazılarını merakla bekliyor olacağım. :] Vee bu yazında kendimi gördüm. Bir zamanlar çok yakınım dediğim birinin arkamdan söylediklerine, konuştuklarına inanamamıştım 4-5 ay öncesine kadar. Yeni yeni anlıyorum ki boşuna üzmüşüm kendimi, boşuna sinir olmuşum. Meğer insanın kendinden başka kimsesi yokmuş o denli güvenilecek, canını sıkmaya değmezmiş. Sıkma sen de canını.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Teşekkür ederim öncelikle, mutlu oldum, hoş geldinn :)

      Evet, çok doğru söyledin, devrin getirileri, kendimizden başka güvenebileceğimiz kimsemiz yok.
      Geçiyor yavaş yavaş, onca şeyin geçtiği gibi işte.

      Sil
  16. Emilia,kitaplardan altını çizdiğin kısımları paylaşmanı bekliyorum:)sevgiler..

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Toparlayıp en kısa zamanda yapacağım bunu Elsa :)

      Sil
  17. bir zamanlar en yakınınız olanlar her zaman için daha berbat şeyler yapıyorlar. bunu ben kabul ettim artık.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. insanlara bu yüzü kendimiz mi veriyoruz acaba.
      kabulleniş, sevmemize engel olsa keşke.

      Sil
    2. biz veriyoruz tabii ki. ne yaparlarsa yapsınlar bir şey değişmeyecek gibi kabul ettirdiğimizden oluyor bunlar.
      sevmek hep var, engel olamayacağız :)

      Sil
  18. Peki birde bunun senin aşık olduğun insan olduğunu düşün Emilia? bende böylesini yaşadım bir zamanlar.
    Genele gelirsek bende şöyle yapıyorum, kimseye güvenmiyorum. Bu doğrumu? hayır. Peki ne yapmak gerekiyor? bilmiyorum :)
    Yinede diyorum ki, lütfen kendini üzme.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Alışıyor işte insan. Gün gelecek güvenin de bir anlamı olmayacak. Ne acı.

      Kendimizi üzmeyelim Aslı..

      Sil
  19. ''Ağzın ile tuttuğun kuşların kanatları niçin beyaz?'' Sorusunu getirdi aklıma..

    Tüm pisliklere, en içten teşekkürlerimle.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. gözümüzün üstünde de kaşımız var diye cevap verilesi bir soruymuş o :)

      Sil