mavi mavi gülüver şimdi

Olup bitenden sorumlu birini aramıyorum. Gecemin koynuna girivermesin hüzün sinsi sinsi. Ensesine şaplağı atarım. Acımam.
Neyse,
Boş bir imge gibi rüyasız yaptım geceni, benimse güzellik mavim maskara oldu.
Kim olduğunu söyleyesin bile kalmadı son söyleyişlerden sonra, sesin tükendi, sesin cılız, sesin suskun.
Düşünsene!
Ya çok derinlerde bir yerde kavrarsa adlandırılamazın kaybını ellerimiz ?
Susmalara bağırmaz mıyız o zaman!
Oluşun muhteşem zerafetiyle "işteşleşirse" sen ve ben ?
Çığlıklarımız takdirimiz olmaz mı o vakit!
Adı ne olursa olsun,adlandırılmış, adlandırılamamış, ne olursa olsun masumiyet kalsın sana yabancı ben'in..
Ah..
Bir ellerini tutsam sevgili ellerin hayal, ellerin mavi, ellerin düş.
Bir ellerini bıraksam ellerin hüzün, ellerin sarı, ellerin düşüş.
Oysa seni düşünmek zorlaştırmayacak şu bitip bitip başlamaktan bıkmayan günlerimi; Vazgeçmeyeceğim.
Özgürlükler isteyecek burnum,kulaklarım,gözlerim,ağzım ve midem. Kelebekler salıvereceğim.
Seni arayıp da haberdar etmek isteyip fakat başaramayacağım zamanım olmayacak, gülümsemendeki kırışmalarda çocukluğuma rastlayacağım yıllar boyu.
Yaşlanacağız tek kürek bir sandalla o mavi denizin arasında
..

Belki de boynu bükük bineceğim o otobüse..


Hadi! ellerini aç şimdi, avuçların boş olsun, yer olsun gönlüme.

burada huzur var

Farid Farjad kemanı ağlatıyorsa, Fariborz Lachini piyanoyu ağlatıyorsa, Adam Hurst da çelloyu ağlatıyor arkadaş.

Aralık, 2010