Tasarım hatası mutluluklar

Seviliyorum öyleyse varım demek seviyorum öyleyse var olurum demek isterdim .. Düşünmek yetmiyor demek isterdim. Yapmadık iş bırakmadan düşüncelerimde, yapmaya koyulmak isterdim. Aslında ben düşündüm düşüncelerimde; aşık oldum, aşık ettim, mutlu oldum, mutlu ettim. Bir nefes aldım, bir nefes de verdim.

Düşünceler karıştı zihnimin parlak köşelerinde, çeper çeper, duvar duvar gezindi, kan aktı, kanım aktı. Asılsız ihtimamlar süsledi, süslemiş gibi yaptı. bir miş daha koydu önüme. Meğer ben özel olmamaya çalışırken özel olmak istediğimi bilmiyor/muşum.

Herhangi biri rolünü oynarken bir başkasının hayatında, onun hayatı olmak. İstemedim ben, hiç istemedim. Ya da bu kadar basit bir herhangi biri olmak istemezdim. Ben Emi idim. Anladıkları kadardan fazlası yoktu. Ben'dim. Gecenin bir yarısı Kordon'da denize giren biriydim. Sabaha karşı yazlık sularında değil sadece, Alsancağın girişinde. Ben paçalarımdan su akarken otobüse binendim. O müziği duydurup kulaklarıma ritim tutandım, Bakanlara gülümseyen, o dershane köşesindeki şarapçı amcayla şişe tokuşturup "hayat" diyendim. Akordioncu sokak çocuğunu sabahın bir saatinde Sevinç'in önünden alıp kahvaltıya götürendim. Oyuncaklar alıp renkli ışıkları gökyüzüne tutmaya çalışandım. Yıldızları yakalayandım. Ben uçabilendim! 

Görülebildiği kadardım aslında..

Hiç deseydi mesela, kıytırık hayat yırtık pırtık, bana bir akordiyon sesi yeterdi elbiseler biçmeye.

Arızalar yumağı pasifist bir yaşamı uzattıkça, daha da çekiştirmekle ne geçer ki insanın eline?

Yapamadık.

Tasarım hatası mutsuz diyaloglara yoğunlaştık, kaçamadık kara trenden.

Olamadık. 

Uzun uzun anlatamam her şeyi .. Ben istememiştim hiçbir şeyi.

Gelenleri gidenleri ..

Hiç kimseyi istememiştim

Ben yalnızlığımda nefes alırken mutluydum ..

Neden geldiniz ?

Neden hala inatla geliyorsunuz?

Önünüzde hangisini çalacağınıza bir türlü karar veremediğiniz bir sürü nota var, bunlar ile ne kadar müzikal bir yaşantı olabilir sürdürdüğünüz ? Gelişiniz tam da bu yüzdendi işte. (Bir çoğunuzun)

Bilmemek, bilememek.

Yaşamadan, hayatın teorisini üreterek tüketmek elinizdeki zamanı, iyileştirebilir mi sandınız yaralarınızı ?

Sandınız mı sahi ?

Hiçbir hükmü olmadan onca yaşanılanlar ile varılabilir mi yepyeni yarınlara?

Yepyeni yarınların peşinde bir hükmü olur mu bugünün?

Koşulsuz düşünürüz de, koşulsuz sevebilir miyiz ?

Maki Asakawa'dan gelsin bize..

Blog olsun diye 3

"Ne varsa hepsi içimde, kaçsam gitsem tam vakti...
Ben kendi kendime de büyürüm tamam belki biraz üşürüm..." Sunay Akın


"Ya siz ? Size duyduğum küçük sevgi başlangıcı için beni sevenler, hep uzaklaştım ben oradan, uzaya geçti gitti bende zira simanızdaki uzam. Onu sevdikçe, siz yoktunuz artık içimde .. " Rilke


Şuna da çok gülüyorum ben paylaşasım geldi.

Şunu da dinliyorum;

İşte böyle bir psikolojideyim bugün. Okul işim halloldu ona seviniyorum bir tek. Onun dışında her şey boş geliyor.
Biraz da E. Cansever okuyayım.


"Katilleri bilhassa ben"

Ben bi halt ettim ya du' bakalım

Önce şu okul işi, sonra ev işi...
Hayalleri benimseme hıçkırıklarındayken, korkutup duruyorlar beni. Resti çekiyorum. Belli düşünüyorlar. Ama ben onu istiyorum.
Ne garipler bu insanlar ne boşlar bu insanlar ne saçmalar bu insanlar ne boklar bu insanlar lar lar lar çokolar.

Ben bi halt ettim ya, du' bakalım. Umarım elime yüzüme bulaştırmam.
Güzel olsun her şey. Hayaldeki gibi olsun..
Annem de üzülmesin.

Dali

Salvodor Dali. Pablo halt etmiş demeyeceğim. Ama bu adamın eserlerinin bende bıraktığı etkiyi kelimelere dökemem. Nasıl bir düşünce, nasıl bir hayal kurgusu ?
Tam adı Salvador Domingo Jacinto Dali y Domenech. Evet adını ben de ilk duyduğumda kaç kişi lan bunlar demiştim. Sürrealist bir ressam olması eserlerini çerçevelettirip odama asacak kadar ileri boyuttaki hayranlığıma bir etken sanırım.

"Belleğin azmi" deyip de en iyi eserini vermiş 1931'de Dali, he bir de iç savaşın öngörüsü deyip "Haşlanmış Fasulyeli Yumuşak Yapı" koymuş başka bir eserinin adını on numara da bir eser olmuş o da, adlarına aldırmayın. Düşünce boyutu işte deyip geçin :) Amma velakin şu eseri var ya 1931 üzerinden 1931 puan verilir bu esere. 
-Verdim gitti.
Ben bana göre (:D) sağdakine kadın dedim, diğeri de erkek. Masa örtülerine dikkat! Ayrıca kadın da güneş var görüyor musunuz ? Peki ya arka taraf ? İçlerinde çöl mü var sizce ? " Beyaz masa örtüsü yorulmuş mu hesaplaşmalardan ?" 
Ben mavi de görüyorum orada. Orada hayat var işte, hayatlar. Tam beyinde. Tam burada işte!
Şu zamanki planlarımla örtüşüyor eser, aklıma gelişini seveyim!
Yatacağım birazdan, yarın Sedat'ı uyandıracağım. Belki de buna yatacağım. 


Bir sır vereyim mi ? Ben 2 gündür hedefler biçiyorum ya kendime içten içe hayal kuruyorum aslında. Ne zevkli şeymiş bu hayal, hele paylaşması.
Etrafımda gerçekleşmesi için çabalayan insanlar..


Neyse ne diyorduk, heh bu resim. Kasabalar koyuvermiş kendilerini terkedilmişliklerine bu resimde. Bir avuç kum kalmış geriye görüldüğü üzere, peki ya O'nun gerçekten boynu bükük mü? Hayır! Tenha meyhaneler var o karede içi avuntularla dolu. Görüyorsunuz değil mi ? Vazgeçmemiş "iki" yarının peşini kovalamaktan.
Gece susmuş orada. Sol omzunun altından yükselivermiş güneş. Boynu O'nun sol omzuna yatmış. Bunu görememiş olamazsınız! Susmuş kumun hışırtısı, hırıltısı.. Susmuş fikirler. Siyahlığıyla belli olan herhangi bir şey seslenmeye çalışmış kasvetlerinin rengine. Duymazdan gelmişler, izin vermemişler.
Bir kadeh daha koymuş adam beyaz örtülü masaya, Şenlik sesi yükselmiş kuru toprağın derinliklerinden, hayalet bir gemi geçmiş aynı toprağın üzerinden. Bulutlar susmuş, "iki"nin aynı yerine değen ışıklar konuşmuş. Birinin yüreğinden diğerinin yüreğine git gide büyüyen bir ses dalgası bu. 
Adam sussa, kadın mütemadiyen konuşmuş. Öyle olmalı.







Dali, Salvador.. Ona İspanyolca El Salvador adını takmışlar neden biliyor musunuz ? Çünkü "Kurtarıcı" demek. "Kurtarıcı!"
Aynı zamanda ölen kardeşinin ismi Salvador. Bunun üzerine şöyle bir cümlesi var ki nasıl bir ressam olduğunu, duygularının nasıl ilham verdiğini, parmaklarının nasıl çizdiğini betimler ve anlarsınız diye düşünüyorum: 
"Doğar doğmaz tapınılan bir ölünün ayak izlerinden yürümeye başladım. Beni severken hala onu seviyorlardı aslında. Belki de benden çok onu..Babamın sevgisinin bu sınırları yaşamımın ilk günlerinde itibaren çok büyük bir yara oldu benim için."


Hadi uyudum ben gençlik, O'na uyudum. Omzuna uyudum. Omzunda uyudum.
Cibelle dinleyin şu yazımdan sonra. İyidir bu parça. Candır. Canandır. Esprimi de yaptım gitmeden. Ne hoşum.

Dış çerçevesi olmayan iç- heykel, hala kurulamamış dış hayal

+Sıradan bir kadınmışım muamelesi yap bana

  Öylesi daha kolay.

- Bakışların sönmesin ama kırılganlığınla.

+Sırf rezil bir günbatımı seyrettim diye bir yerden nefret edemem ya, kırılmam ya..

- Her daim sevişmeyi çağıran parmaklarınla kavra kadehi de kal öyleyse biraz

  Kırmızı ruj bulaşsın kehribar kırlarıma ucraklarımın

  Bırak izleyeyim, göreyim, seveyim.

  bırak hissedeyim..

+Sus!

  Bırak diğerleri konuşsun,

  Biliyorum sen hiç söylemeden  

  onlar birbirlerinin tenha korkularını sorgulamakta

  Bırak biz susalım,

  Duyalım!

- Fırtına patırtısı uzadıkça

  Giderek azalan bir mırıltıyla

  Işıksızlığın içinden ışıkla

  senin yanında sakinleşsin varolduruluş.

+Bembeyaz saten; sana doğru yuvarlanıyor gece..

  Ansızın havaya muhteşem bir aydınlık saçılıyor.

- Her şey taşa kesiliyor o vakit.

  Zerafetinden gözleri kamaşıyor meleklerin.

+Sesler aşina dramlar mırıldanıyor ancak

  Sabaha sen masum, ben yitik.

- Yağmurun büyüyen sesi nihayetinde sakinleşiyor

+Bizim gözyaşlarımız onda akıyor.

- Sen ve ben hep yeniydik.

  Hep yeni miydik?

+Değer miydik yenilenmeye?

  Yorgunduk, düşünmeliydik..

Sen ve ben

Hep yeniydik

Ve hep yeni kalacaktık..