9 Aralık 2012 Pazar

"Ölümle başbaşayızdır, kendi ölümlülüğümüzün indirgenmez gerçeğiyle. Uzun bir hastalıktan sonra gelen ölümü çaresiz kabuledebiliriz. Kaza sonucu ölümü bile yazgıya yükleyebiliriz. Ama bir insanın görünürde hiçbir neden olmadan, yalnızca insan olduğu için ölmesi, bizi yaşamla ölüm arasındaki o görünmez sınıra o denli yaklaştırır ki, artık hangi tarafta olduğumuzu kestiremeyiz. Yaşam ölüme dönüşür, sanki bu ölüm öteden beri bu yaşama sahip olmuş gibi. Hiç uyarılmadan ölmek. Şu anlamda: Yaşam durur. Yaşam her an durabilir."

Girişi bu sözlerle yapan bir yazar okuyucuyu götüreceği yeri çoktan hazırlamıştır.
Paul Auster hakkındaki fikirlerimi gece buraya ekleyeceğim. Ya da kitabı bitirdikten sonra bir inceleme yazısı yazarım.
Bundan sonra burada böyle bir kategori oluşturmaya karar verdim.
Okuduğum kitaplar hakkındaki fikirlerimi, altını çizdiğim cümleleri, yazarları hakkındaki tüm düşüncelerimi okuduklarımı buraya aktaracağım.

Artık yazacak cümlelerim kalmadı eskisi gibi. Boşlukları bir iekilde doldurmak gerek.

1 yorum:

  1. harcandı iclerimiz yok yere
    somuruldu
    ve simdi, savas sonrası enkazlar gibi kaldırılmayı bekliyoruz..

    YanıtlaSil