21 Aralık 2011 Çarşamba

Dilek gibi

Erken öleceğim. Bunu benliğimde hissediyorum. Midem de sürekli sinyal gönderiyor zaten.
Hani ben öldükten sonra kim arkamdan ağlar insan ne yapar diye düşünmüyorum. Olsa, sikimde değil. Yalnızca kendi varlığımı bulamadan, onu yaşayamadan öldüğüme üzülürüm.

7-8 aydır sirkülasyon halindeki rahatsızlığım 3 gündür "ben daha güçlüyüm" yargılarımın altında kalıyor.

Ya aslında ben başka bir şey söyleyecektim. Kendi rahatsızlığımı da hiç ciddiye almadım amınakoyim neden söyledim ki şimdi. Silmeyeceğim lan.
Beni siktir edin de, Neyse için iyi olmasını dileyelim hep birlikte.
Destek yollayalım akyuvarlarına. Komutanının beynini siksinler. Sonra o iyi olsun.

Not: Haksızlık ve nefret söz konusu olunca sürekli küfür ediyorum. Bak ya. Sonra okuyunca pisliğimden nefret ediyorum. Görmemezlikten gelseniz ya?
Kötü değilim. Gerçekliğim bu.

13 yorum:

  1. kötü değilsin, içini döküyorsun... kendine iyi bak ayrıca...

    YanıtlaSil
  2. hayata dair soyut bir mavi desem en iyi sen anlarsın nini.

    görebildiğim kadar bakıyorum işte, çabalamama, teşekkür ederim..

    YanıtlaSil
  3. hep derim; kufretmeyen turk fotograf makinesi olmayan japona benzer
    cekemez icinde bulundugu anı..
    et gitsin:)

    YanıtlaSil
  4. Eheh. Haklısın galiba Mati :)
    2 gündür ben de aldım başımı gittim, toparlamam en azından indirgemem lazım sanırsam :)

    YanıtlaSil
  5. karamsarlığını..

    çöpe atsan..

    YanıtlaSil
  6. Çöpe atarsam bana ne kalacak ?

    YanıtlaSil
  7. sana çöpe atılmamış karamsar olmayan
    duygular kalacak..

    düz mantık:)

    YanıtlaSil
  8. Ama, sence, karamsar olmayan duygular olsaydı mutsuzluğu var edermiydik hiç içimizde? Bana kalırsa geri dönüşüm için kimyasal işlemlere girmişti bile.

    YanıtlaSil
  9. benimki sadece;
    geçici bir çözüm..

    kalıcı vir çözümün psikolojik tahlilini yapamam..
    anlamam bu işlerden ama,

    kısa mutluluklar kalacaksa bize,
    yani uzun ve kalıcı mutluluğumuz yoksa,

    anlık mutlulukları göz ardı etmemeliyiz..

    şu içimizdeki karamsarlıkları,
    dönüştürmenin bir yolunu bulmalıyız beldi de..

    YanıtlaSil
  10. üstteki yorumumda..

    "imlâ" için pardon..

    kendimden soğudum..

    YanıtlaSil
  11. Çok doğru söylüyorsun. Ama gerçekçi tutumum buna pek izin vermiyor. Sonrasında o gözardı edilmeyen anlık mutlulukların esiri oluyoruz çünkü. Bununla ilgili yazmıştım zamanında galiba. Neyse.

    Bu işin sonu bireysel çıkış yolu. Seçeneklerin için teşekkürler Khaos, yorumların için de. Önümüzdeki en iyi düşünce orgazmına diyorum öyleyse!

    YanıtlaSil
  12. Neyse'nin neyi var?

    YanıtlaSil
  13. Bir şeyi yok. Bi ara sağlık problemi vardı ama ben ona anne endişesiyle baktığım için hemen büyüttüm de büyüttüm. İyi piç. Zaten iyi olsun o piç.

    YanıtlaSil