13 Ekim 2012 Cumartesi

Biter. Öylece. Yüz yüze konuşmaya bile gerek kalmaz. Öyle biter. O kadar yıpranmadan var edilen hem de. Bazen böyledir. Sadece biter. 

Güzel şeyler yaşadık der biri. "Yaşanmışa ne kadar anlam yüklesen az." Yokluğun ilk saatleri. Melankoli normal. 

Eminim uyuyamadın şu an. "Seni sevmek hala güzel. Ama bu kadar da eziyet edemem kendime." dedin ve bitti. Biter. Bazen böyledir. Öylece.
Eziyet dediği ilgisizliğim. Kaç yıl olmuş birini sevmeyeli. İlgi göstermeyeli.
Her şeyi olduğu gibi bunları da unutturuyor zaman, haliyle.

Ne yalan söyliyim, sensizliği hiç düşünmedim. Düşünemedim. Olmadı. Bıktım, sıkıldım, yoruldum, ama sensiz demedim. Diyemedim. Yapamadım.

Böylesi senin için daha iyi olacak. Buna inanmasam böyle olmazdı. Muhtemelen geleceksin. Özleyeceksin çünkü. İçin yanacak. Gelme. Çünkü ben de gelmeyeceğim. Bırak böyle kalsın. Güzel şeyler yaşadık diyelim geriye. Çok güzel şeyler...
Her şey için, tüm samimiyetimle, teşekkür ederim. Uzun ve güzel bir anı olarak hep kalacaksın bende.
İyi ol, iyi kal.
Seni seviyorum. Fakat "seni sevmek hala güzel değil."
Zaman..

-Işığı söndürdük madem, gideyim ben artık.





Adettendir not düşmesem olmazdı.

2 yorum:

  1. "ne var ki ayrılığın adı kötüye çıkmış
    yoksa bin yıl daha yaşamak isterdim
    ve seni bin yıl daha
    ayrılıklar içinde sevmek isterdim
    ama biliyorsun nihayet ben de bir insanım
    umutsuzluğa düştüğüm anlar oluyor
    hiç gelmeyeceksin sanıyorum
    o zaman kurşun gibi bir korku saplanıyor kalbime
    katran gibi bir yalnızlık sarıyor içimi
    yalnızlığımdan utanıyorum
    beni sevmesen ölürdüm
    beni sevmesen bir çakil taşıydım simdi
    beni sevmesen bir duvar gibi sağırdım
    kördüm bir at kadar
    ölümden aciydım ölümden beterdim
    beni sevmesen
    dünyayı bütün insanlara zindan ederdim"

    YanıtlaSil