5 Ocak 2012 Perşembe
Alıntı
Onlar; şüpheli bir varoluş içinde, kül tabağını doldurmaya çalışan, aceleci birer tiryaki gibi önce kokularını doldurdular odaya ve sonra azalarak, ağır ağır, bazen de henüz bir nefes bile almamışken sigaralarından, sadece yanmış olmasına duydukları öfkeyle, güçlü bir şekilde bastırarak tepesine söndürdüler sigaralarını hayatlarımıza ve gittiler... var gibiydiler çokça ve yok gibiydiler hiç olmamışcasına... geldiler ve sonra gittiler... sevdiklerimiz, sevemediklerimiz, hiçbir zaman taraflarından sevilemeyeceklerimiz... onlar yalnızca; hep ve her zaman dibimizde duran acı hatıralar olabildiler.o kadarla kalabildiler.
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
donuslerin hep boyle guzel midir? :)
YanıtlaSilEheh.
YanıtlaSilBilmiyorum ki dönebilmiş miyim..?
hıhım..:)
YanıtlaSil