8 Mart 2011 Salı

Çocuklar hep gülsün, beyaz gülsün, bana gülsün!

Hazır sosyal mesaj vermişken, emek verdiğim bir başka kuruma da destek vermenizi istiyorum.
O hediyeleri açtıklarında, suratlarındaki gülümsemeyi gördükten sonra, mutluluk nedir sorusuna net bir cevabınız olacaktır. ışıl ışıl gözlerini, yaşama bir yerinden tutmuş küçücük parmakları gördükten sonra, nefesin değerini anlayacaksınız, o ellerden tutacaksınız..
Küçük Prensi çok seven biri, evet o. 3 boyutlusu çıktığı an ona almıştım. İlk hediyem olacaktı. Benden önce arkadaşları almış. Eş değer bir mutluluk ne olabilirdi diye düşündüm, bir "küçüğüm" vardı.(evet genelde kendi adım hariç çevremdekilerin adını yazıyorum, fakat onun adını yazmak istemiyorum, kesinlikle tutum meselesi, küçüğüm diye çıktı adı burada öyle olsun)  Aslında herhangi bir küçüğe vermeyi planlıyordum, İzmir'de karşıyakada lösev. Gittim, ablalarımla konuştum. Küçüğümle görüştüm. Küçük prensi okumamış. Benim gibi eksik olsun istemedim. Güzelcene de paketlemiştim. İçine de bir kaç satır karaladım. Yazılarımı okumayı çok sever, kitaptan önce onun mutluluğunu gördüm gözlerinde. Kitaba baktı. Baktı.. Okudu, gördü..
İşte o mutluluğa eş demiştim ya. Yanılmışım. Bu mutluluğun ne eşi ne benzeri var. Gözlerinde yaşam gördüm. Büyük adamların hikayesini okuyacaktı. Ondan uzun yıllar büyük olan adamların. Ben o yaşamı gördüm.
Siz hiç yaşam gördünüz mü ?
Ben dokundum, ılıktı. Maviydi, yeşildi, sarıydı.
Portakal rengiydi.
Son zamanlarda inandığım ne varsa kurudu belki. Ama küçüklere olan inancım hiç bitmeyecek.
+Hafta sonu geleceğim küçüğüm, annem sevdiğin pastadan da yapacak. Bekle beni, sakın..



"bu gece uyumadan önce elimi siz tutar mısınız"
sözüyle girdiler hayatlarımıza. Ufacık ellerini uzatırken, umuttan tutmak istediler.
5 dakikalık bir zaman sadece.
Çocuklar Hep Gülsün diyorsanız siz de..
http://www.losev.org.tr/






3 yorum:

  1. çook güzel bir yazı.
    küçük prensi aldın ha.
    bak gittiğinde sen okusana ona.
    ne tatlı olur.

    ama sadece çocuklar değil masum olan. bi dolu masum yetişkin de var dünyada. son iki yazın bak evet, gerçekten sosyal. ama masumlar da var, temiz kalanlar, gülenler, ağlayanlar...

    ya bak karamsar olma ama.

    YanıtlaSil
  2. Ben yıllanmış gördüğüm kim varsa parça parça kirli gördüm içinde. Temizlemeye çalışıyorlardı belki evet. Ama haklısın, bir huzur da oradan tutmak lazım.

    Karamsarlığıma havalardan diyelim. Ben çocuk gördüm mü, kalmaz ki karamsarlık. Bitirmediyse ben okuyayım, senden de selam söyleyeyim.

    YanıtlaSil